പ്രിയസഖീ, യെന്നും വിളിച്ചെന്റെ-
ഉള്ളിലൊരു സുഖം കോറിയിട്ടെങ്ങോ
മറഞ്ഞു നീ.
ഒരിത്തിരി നൊന്തു.
ഞാനൊരുപാട് നോവിച്ചും ,
പരിഭവമില്ലെന്നു പറയുന്നു നീ.
വിഷാദക്കറ പുരണ്ടോരാ കവിതയില്‍
നീറുമെന്‍ മനസ്സിന്നെ
പറയാതെ കണ്ടു നീ.
അറിയേണ്ടതില്ലെന്നുറപ്പിച്ച നാള്‍വരെ
പരസ്പരമായി മറച്ചുപിടിച്ചു നാം.
ഇന്നലെയെന്നുള്ള് ഉറക്കെകരഞ്ഞതും,
പിറകെ നീയുണ്ടെന്നു ഞാനറിഞ്ഞെന്നതും .
പിരിയുവാന്‍ വയ്യെനിക്കൊരുനാളുമീ സുഖം .
ഒരുസ്വപ്നമുണ്ട് ഞാന്‍ പറയട്ടെ,..;
ഇനിയൊരു ജന്മമുണ്ടെങ്കിലെനിക്ക് നിന്‍ -
മകളായ് പിറക്കുവാനിത്തിരി കൌതുകം...
