Sunday, April 24, 2011

വാത്സല്യം...






പ്രിയസഖീ, യെന്നും വിളിച്ചെന്റെ-
ഉള്ളിലൊരു സുഖം കോറിയിട്ടെങ്ങോ
മറഞ്ഞു നീ.


ഒരിത്തിരി നൊന്തു.
ഞാനൊരുപാട് നോവിച്ചും ,
പരിഭവമില്ലെന്നു പറയുന്നു നീ.


വിഷാദക്കറ പുരണ്ടോരാ കവിതയില്‍ 
നീറുമെന്‍ മനസ്സിന്നെ 
പറയാതെ കണ്ടു നീ.


അറിയേണ്ടതില്ലെന്നുറപ്പിച്ച നാള്‍വരെ
പരസ്പരമായി മറച്ചുപിടിച്ചു നാം.


ഇന്നലെയെന്നുള്ള് ഉറക്കെകരഞ്ഞതും,
പിറകെ നീയുണ്ടെന്നു ഞാനറിഞ്ഞെന്നതും .


പിരിയുവാന്‍ വയ്യെനിക്കൊരുനാളുമീ സുഖം .
ഒരുസ്വപ്നമുണ്ട് ഞാന്‍ പറയട്ടെ,..;
ഇനിയൊരു ജന്മമുണ്ടെങ്കിലെനിക്ക് നിന്‍ -
മകളായ് പിറക്കുവാനിത്തിരി കൌതുകം... 

1 comment: