മരണമേ നീ എന്നെ കണ്ടതേ ഇല്ല.
ഇന്നുനീയാ കുരുന്നിന്റെ കൈവെള്ളയില്‍ ;
നീട്ടിയ വിരലുകളില്‍ ;
വിഷം തീണ്ടിയതറിയവേ,
എന്റെ ഹൃദയം തകര്‍ന്നുപോയി .
പാവമാ കൊച്ചു പെണ്‍കിടാവിന്റെ
കീറി പറഞ്ഞോരാ പാവാട തുമ്പിലായ്
ഞേലുകയാണ് ഞാന്‍ ജീവിതെം കണ്ടൊരീ
കാലചക്രത്തിന്റെ സൂചി വിധേയമായ് .
കൊടിയേറി വാഴുന്നു നല്മുലപ്പാലിന്റെ
മധുരം മറന്നൊരീ അമ്മമക്കള്‍ .
കരയുവാന്‍ കണ്ണുനീരാവില്ലെടുക്കുവാന്‍
ഒരുതുള്ളി പോലും ബാക്കിയില്ല.
മനസാം മരുപ്പച്ച അതിര്ഭേദിച്ച്
എങ്ങോ അവസാന യാത്രയ്ക്കൊരുങ്ങാറായ്.
മതിയാവതില്ലെന്റെ പഴയകാലത്തിന്റെ ;
കുറുമ്പുനിറഞ്ഞോരെന്‍ ബാല്യകാലത്തിന്റെ ,
മടിതട്ടിലൊരുകോടി ജന്മം പുലര്‍ന്നാലും
