കൂട്ടുകാരില്ലെനിക്കാരും.കൂട്ടുമായില്ലെനിക്കാരും.
കണ്ണീരുവറ്റി ചുളിഞ്ഞോരീ ചര്‍മവും,
കാന്‍സറിന്‍ നോവ്‌ തിന്നുന്നോരീ കരളും,
ഉഗ്രമായ് കേഴും മനസുമെന്‍ -
കൂട്ടരെന്നോതി കിടന്നുറങ്ങുന്നു ഞാന്‍.
യേശുവില്‍ വിശ്വസിച്ചാവോളം.
തിരുവസ്ത്രംമൂടി മേലോളം.
അക്ഷരമൊന്നു തെറ്റി പറഞ്ഞീല;
തിരുനാമ സങ്കീര്‍ത്തനം മറന്നീല.
എങ്കിലും,
പാതിരി തന്നോരീ പൈതലിന്‍ -
ഭ്രൂണമൊന്നു വളരുന്നുദരത്തില്‍ .
മേല്‍മറകളൊന്നും മറയ്ക്കു-
ന്നതില്ലെന്റെ വീര്‍ത്തു തുടങ്ങിയ
ഗര്‍ഭപാത്രതിനെ....
കാണുവാന്‍ നില്പവര്‍ .
കൈകൊട്ടിയാര്‍പവര്‍.
ഒറ്റയ്ക്ക് മാത്രം നടക്കാന്‍ വിധിച്ചവര്‍.
അന്യയെപോലുറ്റു നോക്കുന്നു-
ഇന്നിന്‍റെ മണ്ണ് പറ്റി മാലിന്യമായി
കൊട്ടയില്‍ തള്ളിക്കയറ്റിയ
പാവമീ കന്യാസ്ത്രീ ഞാന്‍.......
